Mýs á ís

Þegar sólin leggst í dvala, tekur veturinn völdin í sínar hendur.

Snjór fellur á jöklana og þekur landið í dúnmjúkt hvítt teppi. Jafnvel hér, í

þessu hrjúfa umhverfi heldur lífið áfram. Þessi heimur tilheyrir

´jöklamúsunum´. Þessar mýs eru í raun og veru ávalir smásteinar eða

aðrar lífrænar leifar ,sem verða mosivaxinn allt um kring er þeir feykjast

undan vindi á jökulbreiðunni. Þegar vetrar eru þær oft þaktar snjó en á

sumrin sést í grænan, dúnmjúkan mosann. Þar sem þær haldast hlýrri en

jökullinn þá innihalda þær smækkað líkan af vistkerfi. Þetta einstaka

fyrirbæri sýnir að móðir náttúra sér um sína.

Previous
Previous

Þræðir sumarsins

Next
Next

Handritin